De tussenstop

Soms heb je even een tussenstop nodig voor je verder kan reizen. Jepara was voor ons zo’n tussenstop. We wilden na Semarang door naar de Karimunjawa eilanden boven Java. Aan wie je het vroeg, waar je het vroeg en waar je het las, was bepalend voor de informatie die je kreeg over de boot van Semarang naar Karimujaw; de informatie was steeds anders. Uiteindelijk kwamen we erachter dat die boot alleen op vrijdag ging en aangezien wij tot zaterdag in Semarang zouden blijven, was dat geen optie. Wel bleek er regelmatig een boot vanaf Jepara te gaan..ruim 2 uur rijden bij Semarang vandaan. De eerstvolgende boot ging maandag. Zaterdag zijn we na een lekker ontbijtje bij de Starbucks naar Jepara gegaan. Jepara is niet heel bijzonder, maar prima voor 2 nachtjes. Voor de jongens zijn het hertenkampje en de speeltuin leuk en voor ons alle vier zijn het strand en de homestay leuk! We verbleven in Sriya Café & Homestay. Daar kon je lekker eten, alcoholvrije cocktails (maar als je het van tevoren aanvroeg was iets met alcohol toch wel mogelijk ;-)) drinken, heerlijk spelen en genieten van live muziek. Helemaal prima! Wat opvalt aan de kamers is het volgende: ruim, netjes, simpel maar mooi interieur, er is zelfs een airco (en dat voor 250k rupiah (ca 15 euro) incl ontbijt)..dus dat klinkt top, maar dan kom je in de badkamer: een klein hurktoilet die je met een pan doortrekt, geen wastafel en een koude douche. Aan veel dingen zijn we inmiddels heel erg gewend, maar geen wastafel was nieuw en best onhandig, maar ook daar wen je snel aan.

Zondag zijn we nog lekker naar het strand gegaan met een ‘Grab’ en hebben lekker genoten van zon, zee en strand. Het werd wel wat gecompliceerder toen we terug wilden. Zonder wifi ben je dan opeens onthand, want dan kan je geen ‘Go Jek’ of ‘Grab’ regelen. Nol wist uiteindelijk een hotspot van iemand te regelen, maar toen bleken er geen auto’s beschikbaar bij ‘Grab’ en dan gooien ze je zoekopdracht er gewoon uit. Na een uur lang vanalles proberen, had Nol een taxi bereikt die ons kon oppikken. Die kwam alleen nooit opdagen ;-). Gelukkig was er een local die ook met z’n gezin terugging naar Jepara en ons mee wilde nemen en voor de deur wilde afzetten. Super fijn! Grappig is wel dat je in Nederland waarschijnlijk onwijs zou balen van het feit dat je 1,5 uur bezig bent voor je naar huis kan, maar hier maken we ons daar niet druk om. Wachten terwijl je onder een parasolletje ligt en naar de zee kijkt en de kinderen lekker in het zand spelen, is helemaal prima.