Kerst in Papua

Dit verhaal schrijven we als we al weg zijn uit Wamena. Na 2,5 week in de binnenlanden van Papua zitten we nu drie nachtjes in het luxe Novotel in Manado (Sulawesi). Heerlijk! Lekker zwemmen in het zwembad van het hotel en bezoekjes brengen aan de mall om de hoek met achtbaan, botsauto's, treintje etc. We vieren hier nu een soort tweede kerst met kerstontbijt in buffetvorm waar alles te vinden is wat je maar kan wensen als ontbijt (behalve oude kaas;-)). Dat is toch wel een lekkerder kerstontbijt dan toast met chocoladepasta (wat we al 2,5 week aten), alhoewel dat met kerstmuziek ook feestelijk voelde. En tweede kerstdag, toen we hier aankwamen, bestond ons kerstdiner uit lasagne, pizza en een koud biertje. Dat zou thuis niet het meest ideale kerstdiner zijn, maar was precies waar we nu zin in hadden. Vandaag hebben we ons echte kerstdiner gegeten: een heerlijk bbq-buffet met sushi, vis, vlees, salades, toetjes, pasta...alles wat je maar bedenken kunt. Echt een feestmaaltijd. Van tevoren hadden de jongens geslapen, zodat zij er ook volop van konden genieten en dat deden ze. Sven was vooral helemaal gelukkig met de maïskolf van de barbecue en zei steeds 'ech(t) hee(r)lijk' :-).

Tweede kerstdag zijn we dus deze kant (Sulawesi) weer op gevlogen: Van Wamena naar Jayapura (Papua) en toen via Sorong naar Manado. Voor het eerst sinds lange tijd vlogen we weer met een paspoort op zak. Alle verlengingen (die we 'geoutsourced' ;-) hadden) zijn goed gegaan en we hebben onze paspoorten toegestuurd gekregen. We vonden het nog best even spannend of dat allemaal zou lukken, maar het is allemaal goed gekomen. Nol is de paspoorten wel zelf gaan ophalen op het postkantoor, want hij vertrouwde de postbode niet. En terecht, want toen hij kwam, vertelden ze hem dat het pakket nog op Bali was. Nol kon laten zien dat dat niet zo was middels 'track and trace'. Toen gaven ze aan dat ze 5 dagen de tijd hadden, dus dat het vanzelf wel bij ons kwam. Nol liet zien dat er al 5 dagen voorbij waren. Dat betekende dat ze toch opeens actie moesten ondernemen. Alle postzakken werden gecheckt en het bleek in een weggestopte (in de hoek met 'ooit nog op te pakken zaken' ;-)) zak te zitten. Gelukkig maar!

De eerste paar dagen in Wamena hadden we het niet gedacht, maar we gingen toch wel met pijn in ons hart weg uit Wamena. Het voelde een beetje aan als thuis na 2,5 week en we waren gehecht geraakt aan de stad en de mensen. Het speelparadijsje in het Pilamo café, het bakkertje, de vliegtuigen spotten aan de start- en landingsbaan, de peniskokers op straat, de kerststallen, de winkeltjes waar Jop bij voorkeur met Nol of mij ging shoppen voor kleding of sterretjes (kindervuurwerk zoals hij het noemt), de ritjes in de becaks (fietstaxi's), het eettentje om de hoek waar we gebakken kip konden eten, het hotel en de mensen daar, de tochten in de vallei en alle tijd om lekker te spelen, te lezen, gitaar te spelen...het was een leuke en relaxte tijd! We hebben erg genoten zo in de binnenlanden van Papua.
Wat we nog niet verteld hadden, is dat we In Wamena ook nog een aardbevinkje gevoeld hebben. Nou ja dat wil zeggen, ik heb die gevoeld. Ik maakte even gebruik van de hotspot van Roy, één van de medewerkers uit het hotel, en zat met het personeel in de lobby. Alles in de lobby ging heen en weer; het bankje begon opeens 'te golven'. Niet heftig en daarom juist wel leuk. Het was slechts 3 op de Schaal van Richter. Het gekke was dat Nol, Jop en Sven, die in onze kamer aan het tandenpoetsen waren, niets gevoeld hadden. Heel bizar! En zo plaatselijk was het nou ook weer niet, want van Fifi hoorden we later dat zij het ook gevoeld had een paar kilometer verderop in de vallei.

En dan kerst in Wamena..
De Dani Papua's in de Baliem vallei zijn allemaal Christenen (een combinatie van Christendom met animisme), dus er werd zeker kerst gevierd in Wamena. Vanuit de kerken hoorden we overal kerstmuziek, maar ook op straat was kerstmuziek te horen. Vooral rondom de grote kerststallen op straat.
In de stad zelf is slechts de helft of misschien wel minder dan de helft van de mensen Christelijk; de andere helft bestaat vooral uit niet-Papua's en die zijn voornamelijk Moslim. Op kerst is echter wel alles dicht; ook de warungs en winkeltjes van Moslims. We waren dus benieuwd hoe onze kerst er uit zou zien. Na toast met chocoladepasta en kerstmuziek hebben we een heerlijk rustig ochtendje gehad. We hadden zelf allemaal lekkere dingen ingeslagen voor 's middags en kregen van de eigenaresse van het hotel ook nog lekkere koekjes. Toen hebben we 's middags een soort high tea georganiseerd voor onszelf en het personeel van het hotel. Dat was super gezellig! Zij zijn eigenlijk allemaal Moslim, maar vonden het leuk om met ons kerst te vieren op deze manier. Na de high tea namen ze ons spontaan mee naar een vriendin van hen, Isa, in de stad die een kerstfeestje gaf. Daar hebben we nog heerlijke soto gegeten in een klein kamertje bij Isa. Naast iedereen uit ons hotel (Rannu Jaya I) was er nog een aantal anderen. Volle bak dus. Zo hadden we al met al een heel leuk, spontaan en gezellig kerstdiner met locals.

Dikke zoen van ons vieren. Alvast een leuke jaarwisseling toegewenst allemaal!

PS: Morgen (29dec) vliegen we door naar Ternate (Noord-Molukken)