De bergen in

Zondagochtend reden we verder oostwaarts op Flores; de bergen in. Uiteraard hadden we ‘s ochtends weer te maken met ‘Indonesia rubber time’, maar deze keer waren ze maar 15-20 minuten te laat.
Het was een heftig tochtje: veel bochten waar we allemaal een beetje wagenziek van werden. We zijn maar gaan slapen om niet te ziek te worden, dus van de omgeving hebben we niet veel meegekregen. Wel maakten we in de Manggarai regio nog een leuke stop bij een zogenaamd ‘spiderweb ricefield’. De Manggarai mensen verdeelden vroeger de grond (voor rijstbouw) namelijk als een spinnenweb. Iedereen uit de stam kreeg oorspronkelijk een punt en die punten werden weer steeds verder onderverdeeld bij vererving. Gaaf om te zien!

Daarna door naar Ruteng. We hadden niets geboekt, maar lieten ons langs een paar hotelletjes brengen. De tweede, Rima hotel, was heel leuk. Het was net of we in Oostenrijk kwamen: een geheel houten hotel met ook alle afwerking van hout. Een lieve familie verwelkomde ons. Jop en Sven mochten met de politiemotor (fietsje) en de politieauto (loopauto) van hun 1-jarige kleinzoontje spelen. Daar waren ze niet meer vanaf te slaan. Sven had nog wel even een discussie met de eigenaar toen die vroeg ‘you like the police motorcycle?’. Sven antwoordde verontwaardigd: ‘neehee, niet motorcycle! het is een motorbike’ ;-). Tussen het spelen en relaxen in dit leuke hotelletje door zijn we nog heerlijk gaan eten in een restaurantje (Agape) in het centrum. Verder was er niet veel te beleven in Ruteng.
De volgende ochtend gingen we dan ook direct door naar onze volgende stop: Bajawa. We hadden de dag ervoor bij aankomst direct vervoer voor maandag geregeld. De bus waarin iedereen rookt en die echt op iedere hoek stopt, leek geen optie. Er bleek ook een zogenaamde ‘shared taxi’ te zijn. Daar hebben we alle vijf de zitplaatsen van gekocht, zodat we alsnog een privé auto met chauffeur hadden en dat voor een veel leukere prijs dan een toeristentaxi. Ideaal! Dit was gelukkig een veel relaxtere rit met prachtige uitzichten. De chauffeur had gauw door dat Jop en Sven dol zijn op aapjes en ging op zoek. Toen hij er een paar gevonden had, ging hij stoppen en hen voeren. Jop en Sven zaten heerlijk vanuit de auto te genieten van dit schouwspel.

Begin van de middag kwamen we aan in Bajawa. Bajawa is een bergdorpje op 1100 meter; heerlijk koel ‘s nachts. Het is een klein dorpje met mooi uitzicht op een perfect conische vulkaan. Er is vlakbij ons hotel een leuk straatje met verschillende restaurantjes. Gezellige eettentjes. Je kan echter wel overal ongeveer hetzelfde krijgen: saté, nasi goreng, mie goreng ;-).
We sliepen (en slapen nog steeds) in Hotel Happy happy. Een heerlijk hotel met een heel grote kamer voor ons viertjes en veel ruimtes waar we lekker konden ‘bankhangen’ en de jongens heerlijk konden spelen. Er was ook een wat ouder Nederlands stel in het hotel, waar we leuk mee over Indonesië konden praten en de jongens vonden al snel leuke speelmaatjes in hen. De man, Peter Jan, had zelf tot z’n veertiende in Jakarta gewoond met zijn familie en is daarna naar Nederland gekomen. Hij had prachtige inside verhalen over de Soekarno en Soeharto-tijdperken. Zijn vader had een hoge functie bij de Bank of Indonesia (‘de Nederlandsche bank’ van Indonesië) en zodoende kwam bijvoorbeeld Soekarno vroeger bij hen thuis.
Het ontbijt in Happy Happy met zelfgebakken bruin brood was echt heerlijk! Bruin brood is echt zeldzaam hier en zeker zulk heerlijk meergranen brood. Dat was/is dus even echt genieten :-).