Yogyakarta en de niet-koe-paarden

Sinds de ‘uitvinding’ van Go-Jek en Grab rijden we iedere dag vanuit ons mooie en rustige appartement met zo'n auto naar de stad. We starten ‘s ochtends met een ritje voor een lekker een ontbijtje bij een Frans bakkertje (Paris bakery): cappuccino, baquette en chocoladecroissantje. Heerlijk. Daarna gaan de rugzakken op en verkennen we de stad. We hebben lekker rondgelopen bij Malioboro street en gestruind over de marktjes daar, nog wat van de muziek op Independence day (17 aug) gezien en gehoord, we hebben het paleis van de Sultan bezocht, het waterpaleis en Taman Sari met kampung Taman. Het paleis van de sultan viel een beetje tegen. Er zouden allerlei voorstellingen zijn en we hadden verwacht meer vertrekken te kunnen zien, maar dat was allemaal niet mogelijk. Het waterpaleis en nabije Taman Sari waren wel erg mooi. Malioboro street was leuk om rond te lopen. De sfeer in Yogyakarta is sowieso relaxt; zeker op de zwoele zomeravonden met lekker eten en artiesten op straat. Overal zie je zogenaamde Becaks..gekleurde fietstaxi’s die het straatbeeld vrolijk kleuren. Daarnaast vallen Sven de ‘niet-koe-paarden’ in het straatbeeld erg op. Tot voor kort bestond er voor Sven slechts één diersoort: de koe. Grote of kleine dieren waren allemaal koeien. Inmiddels kent hij wel een stuk meer dieren, maar als hij het even niet weet, is het toch weer een koe. Zo ook de paardenkoetsjes hier in de straten; die worden getrokken door een koe. Toen Nol aangaf dat het geen koe maar een paard was, heeft Sven deze beesten omgedoopt tot ‘niet-koe-paa(r)den’ ;-).

In de ochtenden verkenden we de stad en aansluitend gingen we steeds naar een hotel in het centrum (Neo Malioboro) om te lunchen en te zwemmen. Voor 7 euro per dag konden we daar tot 14 uur onbeperkt eten van een heerlijk buffet en de hele dag zwemmen in een mooi zwembad. Goede deal! Die combi van de stad verkennen en zwemmen was helemaal top. Na het zwemmen gingen we vaak ook nog een wandelingetje doen en/of ergens nog wat eten of drinken. Vooral de mojito's hier bevielen goed. Ze zijn hier alcoholvrij, maar smaken ook alcoholvrij super goed.

Op donderdag zijn we nog gezellig uiteten geweest met een oude bekende: May-la en haar reismaatje Floris. Toen we vertrokken uit Nederland kwamen we May-la en haar ouders tegen op Schiphol, nadat ik hen algauw een jaar of 10 niet meer gezien had. Toevallig bleken May-la en Floris ook naar Indonesie te gaan. Zij gingen wel een andere kant op, maar uiteindelijk is het dus toch gelukt nog iets af te spreken in Yogyakarta. Heel leuk!