' de kantoortuin ': 35-40 mensen in 1 huis

Na twee nachtjes in de homestay was het zaterdag tijd om weer weg te gaan bij Smiley’s leuke familie. Na nog een heerlijk ontbijt vertrokken we tegen 10 uur. We reden nog even met hen langs de school van de kinderen (Nofall, Sarita en Sanny) om hen ook gedag te zeggen. Hier gaan de kinderen namelijk ook op zaterdag naar school (Maandag t/m donderdag van ca 7:30-12:30 en vrijdag en zaterdag van 7:30-11:30 uur). De hele school liep uit voor ‘de attractie Jop & Sven’. Alle kinderen kwamen even kijken en wilden ze het liefst een high five geven, iets in het Engels tegen ze zeggen of ze gewoon even aanraken.

Daarna op naar het ‘Toba Lake’. Een eerste stop maakten we bij een Batak huis. Op Sumatra leven verschillende Batak stammen. Afhankelijk van wie je spreekt, zijn er tussen de 5 & 11 stammen, maar ja..als je er twee kruist heb je alweer een nieuwe stam dus dat kan hard gaan ;-). Ook Smiley en z’n vrouw kwamen uit twee verschillende Batak stammen. Het Batak huis dat we bezochten, was volgens de bewoners 100 jaar oud (volgens de lonely planet kunnen ze hierover weleens overdrijven, maar 100 jaar zou net kunnen kloppen) en ze woonden daar met 8 families van allemaal 4-5 personen! Dat zou betekenen dat wij in Nederland met 35-40 man in onze woonkamer zouden wonen (incl koken en slapen)...niet heel aantrekkelijk. Eigenlijk is het net een soort kantoortuin;-)...gewoon een open ruimte met 4 kookplaatsen op de grond (1 voor 2 families). Iedere familie deelde niet alleen de kookplaats met een andere familie, maar ook de ‘woonkamer’..oftewel een kleedje van ca.2x5 meter. Achter de woonkamer hingen doeken waar de families konden slapen. Voor opslag was er nog een zoldertje en onder het huis (dat op palen stond) kon vee staan.
Na deze korte stop nog een stop bij een uitzichtpunt. Hier kon je een hoge waterval (Pisopiso) en het Toba lake mooi zien liggen. Sven sliep, maar Nol, Jop en ik hebben hier even van het uitzicht genoten.

Rond half 3 kwamen we aan in Parapat, aan de rand van het meer. Na wat zigzaggen over de lokale zaterdagmarkt kwamen we aan bij de ‘ferry’. Toch nog maar even snel gecheckt of de boot die onlangs gezonken is hier en waarbij veel mensen verongelukt zijn, ook zo’n ‘ferry’ was. Gelukkig was dat een ander soort boot. We waren de eersten aan boord en Jop & Sven kozen een mooie plek achter de kapitein. Volgens de time table zou er om 15 uur een ferry naar het plaatsje Tuktuk op Samosir Island gaan. Uiteraard klopt de time table niet en gaat de boot niet om 15 maar om 15:30 uur. Voor nog geen euro pp worden we in een kleine 45minuten naar Tuktuk gevaren. Tuktuk is een schiereilandje aan Samosir island en ieder hotelletje heeft z’n eigen pier waar je afgezet kan worden.