Casual Friday

Na de ervaring met de veld hospiks in het ziekenhuis op dinsdag, ging het vrijdag heel anders. Het was duidelijk casual friday. Iedereen had z’n polootje of hawaii blouse voor het weekend al aan. De ‘kasier’ (cassière) had al weekend en dat resulteerde in het onderhands afrekenen. Grootste voordeel van casual friday was dat de apotheker in z’n hawaii blouse naar het strand vertrokken was en wij de medicijnen gratis meekregen ;-). Nols ontsteking aan z’n been is nog niet helemaal over, maar ziet er gelukkig al wel stukken beter uit.

Na ons ‘ziekenhuisavontuur’ nog even geluncht bij Toko Oen in Malang (helaas minder dan in Semarang) en lekker gespeeld in de speeltuin alvorens we per trein vertrokken naar Banyuwangi in het Oosten van Java. Een rit van bijna 7,5 uur met als enige optie ‘Economy’ klasse. Nol had deze keer 6 ipv 4 tickets gekocht en daardoor hadden we twee ruime banken tegenover elkaar tot onze beschikking. Dat was ideaal.. zo hadden Jop en Sven meer ruimte om te spelen en konden ze ‘s avonds lekker languit liggen en slapen. Het was een fijne rit en tot een uurtje of 6 hadden we nog mooi uitzicht op de Javaanse rijstvelden. Jop en Sven waren vooral druk met Duplo en het sjansen met de rest van de trein.

Wat we misten in de trein was informatie over vertragingen. Nergens hing informatie of was iemand te vinden die meer kon vertellen dan het gebruikelijke ‘yes’ op iedere vraag die je stelt. In Nederland kan je op ieder station zien hoe laat de trein moet vertrekken en staat erbij vermeld wat de eventuele vertraging is. Hier niet. We bleven heel lang op een plek staan (ruim een uur) en begonnen te vermoeden dat we een vertraging hadden. Aangezien we opgepikt zouden worden bij het station wilden we graag laten weten hoe laat we zouden aankomen, maar dat bleek echt onmogelijk ;-). Rond middernacht kwamen we aan in Banyuwangi...met slechts 5 minuten vertraging zo bleek, dus dat viel mee.

De eigenaar (Johan) van Green Ijen homestay pikte ons op. De sfeer was meteen goed; een gezellige vent die er niet over uit kon dat we met 2 kinderen en een gitaar rondreisden..hij vond het fantastisch ;-). Bij aankomst werden we een beetje verrast door het feit dat we een gedeelde badkamer hadden. We zijn steeds zo druk met het vinden van accomodaties met 4 slaapplaatsen dat we vergaten te kijken of er wel een badkamer bij zat ;-). Maar aangezien Johans huis verder een heerlijk plekje is om te verblijven, vinden we het prima. We hebben veel ruimte en er is een leuke binnenplaats waar Jop en Sven heerlijk kunnen spelen. Zelfs smullen we alle vier van het Aziatische ontbijtje..voor het eerst dat we dat alle vier met veel smaak eten.

Zaterdag lekker weer even een relaxdagje: beetje wandelen, ijsje eten, saté eten, cappuccino drinken, beetje shoppen (we hadden in Malang te maken met een mysterie van verdwenen kledingstukken ;-)), boek lezen, gitaar spelen en met Duplo spelen.
Jop en Sven vinden het reizen fantastisch, maar er is één ding waar ze een hekel aan hebben en dat zijn alle mensen die hen op straat aanraken of ongevraagd foto’s van ze maken. Ze hebben geleerd ‘no no no’ te zeggen, maar in Banyuwangi heeft Sven een nieuwe strategie getest: hij zorgde ervoor dat hij hen voor was en ging zelf iedereen aanraken en had er de grootste lol om ;-).